به عقب نگاه که میکنم
تصویر مبهمی می بینم
به حال که می نگرم
منعکس می شوم
درآینده که پرتو نوری خواهد گدشت
ازانعکاس چشمهای من
یابا شکست نور مواجه خواهد شد.....
فاصله ای با اتمام بهار نمانده ،من به اندازه ی هر بغض شکوفه تافصل دگر وبه اندزه ذرات زمین نفسی
میشنوم که به اندازه ی باورش در تپش اشت....
بهانه ها خاطرات خداییست
ونهان درفرداهایی که به ذهن ودریچه ی هستی حف وابسته است.
بهانه گیر لحظه های نا ب خدایمان باشیم....(گاه نوشته ها)
نظرات شما عزیزان:
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
